مجموعه مناجات های حضرت عبدالبهاء (إعراب شده مجموعه چاپ آلمان) 👇👇( با سپاس از عزیزان تهیه کننده این مجموعه ارزشمند و ارسال و اجازه نشر آن به مناسبت سالگرد تولد حضرت عبدالبهاء - کتابخانه نور ✨📕) [ سایز صفحه A6 جهت برش و صحافی مجموعه در سایز کتابچه مناجات ]

بعثت حضرت اعلی و تولد حضرت عبدالبها

حضرت عبدالبهاء در خطابی فرمودند قوله العزیز:

"ای یاران از قرار مسموع در بعضی بلاد پنجم جمادی الاولی را عید ولادت بجهت این عبد گرفته اند هر چند آنان را جز نیت خیر نه ومقصورشان باینواسطه اعلاء کلمه الله وذکر حق در بین خلق اما بنص شریعه الهیه وامر مبرم پنجم جمادی الاولی روز مبعث حضرت اعلی روحی له الفداءاست لهذا باید آن یوم مبارک را بنام بعثت آن نیر آفاق آئین گیرند وآرایش نمایند وسرور وشادمانی کنند ویکدیگر را بمژده آسمانی بشارت دهند زیرا آن ذات مقدس مبشر اسم اعظم بود پس جز ذکر بعثت حضرت اعلی روحی له الفداء در آن روز یعنی پنجم جمادی الاولی جائز نه زیرا این نص قاطع شریعت الهیه است اما ولادت عبد در آن یوم واقع گشته این دلیل بر الطاف وعنایات الهیه است در حق این عبد ولی آن یوم مبارک را باید یوم بعثت حضرت اعلی دانست... زنهار زنهار از آنچه ذکر شد تجاوز نگردد زیرا سبب نهایت حزن وکدورت قلب عبدالبهاء شود ومن از الطاف بی پایان حضرت پروردگار امیدوارم که ابرار موفق بعمل بشریعه الله گردند وسر مویی تجاوز ننمایند واین نامه را در جمیع بلاد منتشر نمایند تا کل مطلع به حقیقت حال شوند وبموجب آن عمل کنند."

امروخلق جلد 4 ص7-8

@AeenBahai

....پادشاه مستبدّ ایران با جمیع علما بر خلاف قیام نمودند و به نهایت اذیت پرداختند حضرت بهاءاللّه را حبس کردند تابعین ایشان را کشتند بدرجه ئی اذیت می نمودند که هر نفسی اطاعت حضرت بهاء اللّه میکرد جان و مالش بهدر میرفت ولی آخر مقاومت او را نتوانستند و تعالیمش انتشار یافت. لهذا از ایران حضرت بهاء اللّه را به بغداد و از بغداد به رومیلی و از آنجا به سجن عکّا فرستادند و در سجن عکّا صعود فرمودند. من هم در آن حبس بودم تا اعلان حرّیت از طرف جمعیّت اتّحاد و ترقّی شد جمیع محبوسین را آزاد کردند و من هم بیرون آمدم. امّا از تعالیم حضرت بهاءاللّه اوّل تحرّی حقیقت است اساس جمیع انبیا حقیقت است و حقیقت یکی است. حضرت ابراهیم منادی حقیقت بود حضرت موسی خادم حقیقت بود حضرت مسیح مؤسّس حقیقت بود حضرت محمّد مروّج حقیقت بود حضرت اعلی مبشّر حقیقت بود و حضرت بهاءاللّه نور حقیقت. حقیقت ادیان الهی یکیست در حقیقت اختلاف نیست امّا تقالید چون مختلف است سبب اختلاف و جدال گشته اگر تحرّی حقیقت و ترک تقالید شود جمیع ملل متّحد گردند زیرا اختلافی در حقیقت ادیان نیست بلکه در تقالید است. ثانی تعلیم حضرت بهاءاللّه وحدت عالم انسانیست که فرمود جمیع بندگان خداوندند کلّ را او خلق کرده رزق میدهد می پروراند جمیع در بحر رحمت او مستغرق اند و خدا بهمه مهربان، ما چرا به یکدیگر نا مهربان باشیم؟ ما باید اطاعت سیاست الهی نمائیم، آیا ما از سیاست الهی سیاستی بهتر میدانیم؟ ....

(خطابات حضرت عبدالبهاء -جلد دوم ،صفحه ۵۵و ۵۶)

@AbdolBaha

🌺 حرام بودن راحت بعد از صعود جمال مبارک

حضرت عبدالبهاء میفرمایند:

"راحت و صحّت و نعمت بعد از صعود جمال مبارک به جهت ما حرام است. جمیع اوقات را باید در کمال مشقّت و زحمت و مصیبت و تعب و آلام به سر بریم."

(مجموعه مکاتیب حضرت عبدالبهاء، شماره 88، ص147)

@Bayanat

حضرت عبدالبهاء در انجمنی در امريکا چنین می فرمایند :

" همچنين شرايع الهيّهء مظاهر مقدّسه هرچند بصورت ظاهر و نام مختلف است ولی در حقيقت يکی است . انسان بايد عاشق نور باشد از هر مطلعی طالع شود ، عاشق گل باشد از هر خاکی برويد ، طالب حقيقت باشد از هر مصدری ظاهر
شود. تعلّق به فانوس دوست داشتن نور نيست، علاقه به خاک لطفی ندارد امّا تمتّع از گل سرخ که از خاک روئيده است ارزش دارد. علاقه به درخت نفعی ندارد چشيدن ميوه سود مي بخشد. انسان بايد از ميوه‌های لذيذ از هر درختی ظاهر يا در هر جا يافت شود استفاده کند، کلمهء حقيقت از هر زبانی خارج شود بايد مورد قبول قرار گيرد، حقايق مطلقه در هر کتابی باشد بايد پذيرفته شود. اگر ما متعصّب باشيم اين تعصّب باعث محروميّت و جهالت است . جنگ و نزاع ميان اديان و ملل و اجناس منبعث از سوء تفاهم است اگر ما دربارهء اديان تحقيق کنيم تا مبادی مکنونه در اصول اساسی آنها را کشف نمائيم ملتفت خواهيم شد که همه توافق دارند زيرا حقايق اصليّهء آنها يکی است و متعدّد نيست. به اين وسيله است که اهل اديان در دنيا ميتوانند به نقطهء وحدت برسند."

(بهاءالله و عصر جدید-فصل5)

@AbdolBaha

نهی از اسراف و تبذیر
حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند، "اقتصاد اساس کامرانی و رفاه بشری است. آدم ولخرج همیشه در زحمت است. اسراف و تبذیر از طرف هر کس گناه نابخشودنی است. ما هرگز نباید مانند گیاهان طفیلی زندگی کنیم. هر کس باید شغلی، چه فکری و چه یدی، داشته باشد و به پاکی و آزادگی، محترم و شرافتمندانه زندگی کند به طوری که سرمشق دیگران گردد. هرگاه شخصی با یک گرده نانی خشک قناعت کند و راضی باشد، به درجات بهتر از آن است که غذایی شاهانه و مفصّل داشته ولی پول آن از جیب دیگران آمده باشد. زیرا فکر و روح شخص قانع همیشه آرام و قلبش مستریح است."

(نقل ترجمه از کتاب بهاءالله و عصر جدید، طبع برزیل - ص118)
@AbdolBaha

سرور قلب انسان

حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند:
"بهائیان علی‌الخصوص جوان‌ها باید نوعی سلوك نمایند كه جمیع ناس شهادت به صفات حمیدۀ آنها بدهند. این لذّت دارد من هر وقت شماها را می‌بینم مسرور می‌شوم. الحمدللّه این طور هم هست. انسان باید نوعی زندگی كند كه در نزد خدا و در نزد اولیای الهی و در نزد خلق ممدوح باشد. اگر این طور باشد نهایت سرور از برای او رخ می دهد.
این است سبب سرور قلب انسان كه در درگاه حضرت احدیت مقبول باشد. آن وقت قلب او همیشه در نهایت فرح است و اگر انواع بلایا و صدمات از هر طرف بر او وارد آید قلبش مسرور است. مانند دریائی می‌ماند كه بر روی آن موج و طوفان دیده می‌شود ولی عمقش ساكن و راحت است و الاّ انسان به هیچ چیز مسرور نمی‌گردد؛ یك یا دو روز است بعد منقلب می‌شود. مثلاً انسان اگر به كنزی برسد سرورش موقّت است و زحمت و مشقّتش بی‌حدّ. امّا اگر به رضای الهی موفّق شود و در درگاه احدیت مقبول افتد، در پیشگاه حقّ مقرّب و در نزد اولیای الهی ممدوح و در نظر جمیع محبوب باشد، این كنزی است كه سرور اندر سرور است؛ هیچ وقت خسارتی بر آن وارد نیاید. انسان همیشه تر و تازه و خوش‌دل و مسرور و ممنون است. در عالم وجود نعمتی بالاتر از سرور الهی نیست این سرور اوّل نعمت عالم انسانی است."

(خاطرات حبیب، ج1)

@AbdolBaha

شرط نجات دنیا
*****
روزی در لندن شخصی از حضرت عبدالبهاء پرسید، "آیا این دنیای آکنده از مشقّت و شقاوت و بدبختی دیگربار روی سعادت را خواهد دید؟"
حضرت عبدالبهاء فرمودند: "تقریباً دو هزار سال از آن روزی که حضرت مسیح این دعا را به امّت خود آموخت می‌گذرد: «ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدّس باد. ملکوت تو بیاید؛ ارادۀ تو چنان که در آسمان است بر زمین نیز کرده شود.» آیا شما تصوّر می‌کنید آن حضرت به شما امر فرموده برای آنچه که هرگز نخواهد آمد دعا کنید؟ این دعا نبّوت و پیش‌گویی نیز هست."
آن شخص پرسید، "حضرت عبدالبهاء، ملکوت چه زمان خواهد آمد؟ ارادۀ الهی چه زمان آنچنان که در آسمان هست بر زمین نیز جاری خواهد شد؟"
حضرت عبدالبهاء فرمودند، "منوط به آن است که شما، هر یک از شماها، با چه میزان شور و حرارت، روز و شب، به خدمت پردازید. شماها مشاعل فروزنده‌ای هستید که به دست خود روشن کرده‌ام. پیش بروید و سایرین را روشن سازید تا جمیع بندگان منتظر جدا و تنها به یکدیگر ملحق شوند و وحدت عظیمی را به وجود آورند. نفوسی که به تنهایی عمل می‌کنند به مثابه موران هستند؛ امّا وقتی متّحد شوند عقاب شوند. نفوسی که تنها اقدام می‌کنند مانند قطرات هستند؛ امّا چون متّحد شوند به نهری وسیع بدل شوند که آب تطهیر کنندۀ حیات را به صحاری خشک و لم‌یزرع در جمیع عالم برساند. در مقابل قدرت سیل‌آسای آن، نه مشقّت قادر به استقامت است نه حزن و اندوه مقاومت تواند و نه حسرت و افسوس یارای ایستادگی دارد. متّحد شوید. قطرۀ مجزّا بودن مخاطره به همراه دارد؛ ممکن است فرو ریزد و از بین برود."

(ترجمه – لیدی بلامفیلد، شاهراه منتخب، متن انگلیسی، ص171)
@AeenBahai

🌺 قُرب و بُعد

هوالابهی
ای بندۀ الهی، هرچند حقائق جسمانیه در ناحیۀ بعیده واقع، ولی جواهر صافیه ازحدود قُرب و بُعد فارغ. همیشه حاضری و به ملکوت ناظر. ع‌ع

(مجموعه مکاتیب حضرت عبدالبهاء، شماره 88، ص249)

خدمت به اَمر ، شهادت محسوب است.

انشاالله به کمالِ تَقدیس و تَنزیه و ما یَنبَغی لِیومُ الله مشاهده شود و به مقامِ شهادتِ کُبری فائِز گردد ، اَلیوم خدمتِ اَمر از اَعظم اعمال است....این شهادت محدود به ذِبح و اِنفاقِ دَم نبوده چه که می شود انسان با نعمتِ حَیات از شهدا در کتابِ مالکِ اَسماء ثبت شود.

" امر وخلق جلد3 ص17""

حضرت عَبدُالبَهاء در جواب میس لِوا گِتسینگِر که تقاضای شهادت از حضورشان کرده بود می فرمایند من در حق تو دعا می کنم که به مقامِ شهادت نائل شوی اصلِ شهادت خدمت است تو الحمدالله به خدمت قائمی من در حق تو دعا میکنم و این مقام را می طلبم ،مطمئن باش.

https://t.me/AeenBahai

حضرت عبدالبهاء می فرمایند:

همه روزه در هنگام صبح و برخاستن از خواب باید امروز خود را با دیروز مقایسه کنید و شرایط خود را بسنجید.
اگر خود را صاحب ایمان قوی تر و قلب خود را مشحون از حب الهی یافتید و عشق روحانی شما افزایش و انقطاع شما از جهان مادی بیشتر شده است خدا را شکر کنید و از او افزایش باز هم بیشتر این کیفیات را بخواهید.
به دعا پردازید و از همه کارهای اشتباهی که باعث تاسف است توبه کنید و خواهان کمک و استعانت الهی باشید تا بهتر از دیروز شده و به ترقی خود بتوانید ادامه دهید.

(نجم باختر، جلد 6)
@AbdolBaha

بنابر سوالات عده ی زیادی مبنی بر اینکه اگر خارج از کشور هستند چگونه با جامعه بهائی میتوان ارتباط برقرار کنند:

دوستان عزیز از طریق لینک زیر میتونید آدرس وبسایتهای محافل ملی را در سراسر جهان پیدا کرده، با آنها تماس بگیرید تا شما رو برای شرکت در جلسات بهائی راهنمائی کنند.

‏bahai.org/national-communities/





کانال تلگرام آئین بهائی
https://telegram.me/aeenbahai
🌺🌿🌸🌼🌿🌼🌸🌿🌺

"ایران راحت نیابد"

شیراز، جناب بشیر الهی، علیه بهآءالله الأبهی

«هوالله»

ای ثابت بر پیمان، صبح نامه‌ای به شما مرقوم شد. حال نامۀ جدید آن جناب رسید. در خصوص واقعۀ آباده و قتل دو سوار اجنبی مرقوم نموده بودید. مختصر این است که هیئت حاضره اگر چنانچه به عدالت و انصاف و آنچه باید و شاید قیام نمایند، موفّق و مؤیّد گردند و اگر گوش به اهل اعتساف دهند و به تحریک نفوس غافله در آنچه باید و شاید قصوری حاصل گردد، چنان که رئیس نظمیه در طهران به تهمت بهائی بودن، به فساد یحیایی‌ها، با وجود نهایت استقامت و پاکی و آزادگی، معزول شد، البتّه مشکلات عظیم حاصل گردد. چون کار چنین است البته حوادث جسیمه وقوع یابد، ایران راحت نیابد و ایرانیان نجاح و فلاح نیابند؛ بلکه روز به روز مشکلات بیشتر گردد؛ گهی در شمال فتنه برپا شود و بیگانه آشنایی جوید، گهی در جنوب اریاح صداع به هبوب آید. امّا ما به درگاه احدیت تضرّع و زاری می‌نماییم و از برای حکومت عون و صون و مدد و عنایت و حمایت و رستگاری می‌طلبیم. انّی اتضرّع بالدّعآء و الله یفعل ما یشاء و علیک البهآء الأبهی. ع ع

(فدائی درگاه حضرت مولی‌الوری، علی‌اکبر المیلانی، استنساخ نمود. فی 25 شهر رجب 1329)

@AbdolBaha

دعای متصاعدین برای ما و بالعکس

حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند، "نفوسی که صعود کرده‌اند دارای صفاتی دیگرند که خلق این عالم از آن بی‌خبرند. معذلک انفصالی در میان نیست. در حالت تضرّع و دعا این کیفیت با یکدیگر اتّصال یابد. پس در حقّ آنها دعا کنید مثل این که آنها در حقّ شما دعا می‌کنند."

(بهاءالله و عصر جدید، ص217)

@AbdolBaha

هوالله
ای پروردگار اين تشنهء سلسبيل حيات را از چشمهء حيوان بنوشان و اين عليل را از درمان ملکوتی معالجه فرما اين مريض را شفای حقيقی بخش و اين طريح فراش را از درياق اعظم قوّه و توانائی عطا فرما توئی شافی توئی کافی و توئی وافی . ع ع

(حضرت عبدالبهاء، مجموعه ی مناجات ها، ناشر: موسسه ملّی مطبوعات امری آلمان، صفحه 399)

@AbdolBaha

حضرت عبدالبهاء می فرمایند:
"همه روزه در هنگام صبح و برخاستن از خواب باید امروز خود را با دیروز مقایسه کنید و شرایط خود را بسنجید.
اگر خود را صاحب ایمان قوی تر و قلب خود را مشحون از حب الهی یافتید و عشق روحانی شما افزایش و انقطاع شما از جهان مادی بیشتر شده است خدا را شکر کنید و از او افزایش باز هم بیشتر این کیفیات را بخواهید.
به دعا پردازید و از همه کارهای اشتباهی که باعث تاسف است توبه کنید و خواهان کمک و استعانت الهی باشید تا بهتر از دیروز شده و به ترقی خود بتوانید ادامه دهید. "

(نجم باختر، جلد 6)

@AbdolBaha

حضرت عبدالبهاء موفق شدند خانه ای به نام مزرعه را که در حدود شش کیلومتری شمال عکا قرار داشت، اجاره کنند. این خانه همان جایی بود که حضرت بهاءالله پس از ترک دیوارهای شهر زندانی در اواسط خرداد ١٢٥٦هجری شمسی (اوایل ژوئن ١٨٧٧میلادی) به آن نقل مکان کردند. مقدّر بود ایشان دو سال در این خانه زندگی کنند.
حضرت بهاءالله پس از سالها محدودیت شدید در شهر زندانی عکا، در مزرعه شادی عظیمی یافتند. در لوحی، با زبان و لحنی شادمان منظرۀ دریا را در یک طرف و تپّه های جلیل را در سمت دیگر توصیف می کنند و از دلربایی درختان پر از پرتقال صحبت می کنند و پرتقالها را به گلوله های آتش تشبیه می کنند.
خود ِ خانه ساختمانی سنگی با طرح ساده بود که در میان باغها واقع شده بود. بهترین منظره به سمت شرق و تپّه های جلیل بود. حضرت بهاءالله با اعضای خانواده و منشیان خود در این خانه زندگی می کردند. حضرت عبدالبهاء و خواهرشان، بهائیه خانم در شهر زندانی عکا ماندند ولی مکرّراً برای ملاقات به مزرعه می آمدند. آزادی زندگی در مزرعه به حضرت بهاءالله اجازه داد که با زائرانی که از سرتاسر امپراطوری عثمانی و فراتر از آن برای دیدن ایشان می آمدند، ملاقات کنند. حضرت بهاءالله در مدت اقامت در قصر مزرعه، الواح بسیاری به افراد مختلف نوشتند که توسط بهائیان مورد اعتماد برای آنها برده می شد. ایشان مدت دو سال در مزرعه اقامت داشتند.
@AbdolBaha

یک روز در لندن، حضرت عبدالبهاء صدای خنده‌ای را از سمت آشپزخانه شنیدند. با مسرّت به آن نفوس شادمان پیوستند. معلوم شد که خادمۀ ایرانی اظهار کرده، "در شرق، زنان حجاب دارند و تمام کارهای خانه را هم انجام می‌دهند." صاحبخانۀ انگلیسی در جواب گفته بود، "در غرب زنان حجاب ندارند و مراقب هستند که مردان حدّاقلّ بخشی از کارها را انجام دهند. شما هم بهتر است به تمیز کردن ظروف نقره‌ای مشغول شوید." حضرت عبدالبهاء با مسرّت همراه آنها خندیدند.

(عالم بهائی، ج4، ص383)
@AbdolBaha