خبرهای نقض حقوق بشردر ایران روز چهارشنبه ۸ اسفند‌ماه ۹۷
کاری از کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام

هشدار نسبت به تخریب مزار قتل عام شدگان ۶۷
سازمان عدالت برای ایران
چند سال است در بخشی از بلوار شهدای رودسر که به باور خانواده‌ها، محل دفن جمعی گروهی از جان‌باختگان کشتار سال ۱۳۶۷ است، یک عملیات ساخت‌وساز شروع شده که گفته می‌شود ممکن است این منطقه تبدیل به یک مجتمع تجاری شود. در صورت گسترش بیشتر این ساخت‌و‌سازها، گور جمعی رودسر برای همیشه از دید و دسترس عموم ناپدید خواهد شد.
گورهای جمعی و سربه‌نیست‌شدگان در آن‌‌ها، بخشی از تاریخ گذشته این سرزمین هستند که حکومت ایران همواره سعی در پنهان نگه داشتن، سانسور کردن و تحریف کردن آن داشته است. گورهای جمعی همچنین اسناد و مدارک جرم هستند که باید تا زمانی که بازگشایی و حفر آن‌ها توسط کارشناسان مستقل امکان‌پذیر نشده، حفظ شوند.
اگر در رودسر هستید، به این گور جمعی که در بلوار شهدا، بعد از بستنی نعمت به سمت دریا واقع است بروید تا گوشه‌ای از تاریخ این سرزمین را که سعی در محوکردنش دارند ببینید.
ثبت و جمع‌آوری اسناد و مدارک درباره تخریب گورهای جمعی بسیار مهم است و به جلوگیری از روند تخریب کمک خواهد کرد. اگر به این مکان سری زدید، از آن عکس و فیلم بگیرید تا نقشی در ثبت تاریخ و جلوگیری از نابود کردن حقایق داشته ‌باشید.
اگر عکس و فیلم از این مکان گرفتید، آن را روی صفحات اجتماعی خود به اشتراک بگذارید و یا برای ما بفرستید تا با نام یا بدون نام خودتان منتشر کنیم.
خاطرات و حس‌های خود را از رفتن به این مکان بنویسید و منتشر کنید.
🔸 دوستان و آشنایان‌تان را نیز تشویق کنید که به این مکان سری بزنند و از آن فیلم و عکس بگیرند تا در یک مقاومت جمعی نگذاریم بخشی از تاریخ این سرزمین از یاد برود و خانواده‌های جان‌باختگان نیز احساس کنند دیگر تنها نیستند.
https://t.me/CHZIR/12515
👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 @CHZIR
https://t.me/joinchat/C3oUokkImfphd242skFgpA

تقدیم به همه دوستان
چون بلبل مست راه در بستان یافت
روی گل و جام باده را خندان یافت
آمد به زبان حال در گوشم گفت
دریاب که عمر رفته را نتوان یافت
خیام

غزاله باقری به پنج سال زندان محکوم شد
غزاله باقری طاری از شهروندان بهایی ساکن تهران از سوی دادگاه انقلاب به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد. این شهروند بهایی به اتهام «اقدام علیه امنیت کشور از طریق عضویت و اداره تشکیلات بهایی» به زندان محکوم شده است.
خانم باقری یک سال پیش بازداشت و پس از ۲۳ روز با تودیع وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. خانم باقری در تاریخ ۲۹ مهر ۹۶ بازداشت و در تاریخ ۲۲ آبان ۹۶ آزاد شده بود.
👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 @CHZIR
https://t.me/joinchat/C3oUokkImfphd242skFgpA

گزارشی مختصر از زندان تهران بزرگ
✍️گزارش پیش رو از وضعیت زندانیان سیاسی منتقل شده به #زندان_تهران_بزرگ و مشکلات زندانیان در این زندان تنظیم شده است.
اصلی ترین مشکل زندانیان سیاسی در زندان تهران بزرگ عدم اجرای قانون تفکیک جرائم است. زندانبانان زندان تهران بزرگ را فینال زندانها می نامند. کهنه کارترین زندانیان شرارتی به این زندان منتقل می شوند.
بیش از ۳۰۰زندانی سیاسی – عقیدتی در زندان تهران بزرگ زندانی هستند که اکثر آنها را در بند زندانیان عادی پخش کرده اند. زندانیان سیاسی بر اساس اصل عدم تفکیک جرائم باید در بند جدا نگهداری شوند، اما به عمد آنان را در بین زندانیان عادی حبس می‌کنند. در هر سالن ۲-۳ نفر از زندانیان سیاسی هستند. اجازه اینکه تعدادی زندانی سیاسی با هم در یک سالن باشند، داده نمی شود. حتی در موردی دو تن از زندانیان سیاسی که با هم همخرج بودند، توسط زندانبانان به شدت کتک خورده و از هم جدا شدند.
مسئولان زندان با تحریک زندانیان عادی فشار بر زندانیان سیاسی را بالا می برند. در مواردی زندانیان عادی از عوامل مسئولان زندان، با گرفتن پاداش زندانیان سیاسی را کتک زده و مورد آزار قرار می دهند.
بندها پر از مواد مخدر است. عوامل زندان، زندانیان را با مواد مخدر کنترل می کنند. همه نوع مواد مخدر از هروئین تا متادون و قرصهای مختلف وجود در زندان با قیمت بالا فروخته می شود.
زندانیان سیاسی تازه وارد توسط عوامل زندان، تشویق به استفاده از مواد مخدر می شوند. به گفته یکی از زندانیان سیاسی آزاد شده، در روزهای اول ورودش به بند، مخفیانه برای او مواد مخدر مجانی آورده و او را تحریک کردند که استفاده کند. هر گرم مواد مخدر ۴۰۰ هزار تومان قیمت دارد ولی به این زندانی گفته شده که برای وی رایگان حساب می کنند.
داشتن روزنامه، کتاب، رفتن به سالن ورزش که جزو حقوق زندانی است را برای آنها ممنوع کرده اند. وسایل و کتابهای زندانیان سیاسی پس از انتقال از آنان گرفته می شود.
۴ ماه است که دادیار ناظر زندان به بندها نیامده است. در حالیکه بر اساس قانون همین نظام، ناظر زندان باید هفته ای ۳ بار به بندها مراجعه و مشکلاتشان را سوال کند.
وضعیت بهداشت بسیار خراب است. ظرفیت بندها دو برابر شده است. زندانیان جای خواب ندارند و در مواردی ۲-۳ نفر در یک تخت می خوابند. شمار زیادی از زندانیان در سالن بند کف خواب هستند.
کیفیت غذا بسیار پایین و غیرقابل خوردن است. معمولا سویای حیوانی به عنوان غذا داده می شود. نه آب و نه غذای زندان قابل خوردن نیست. زندانی مجبور است هم غذا و هم آب را از فروشگاه زندان بخرد. زندانی که پول نداشته باشد چند راه پیش رو دارد. یا باید برای بقیه کار کند، یا اینکه خلاف کند، یا همان غذا را بخورد و دنبال قرص معده بگردد. زندانی که پول برای خرید روزانه غذا نداشته باشد، محکوم به خوردن همان غذا و دچار شدن به سوءتغذیه است.
در چند ماه گذشته ۹ زندانی بر اثر عدم رسیدگی پزشکی در این زندان جان خود را از دست داده اند. https://t.me/CHZIR/12520👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 @CHZIR
https://t.me/joinchat/C3oUokkImfphd242skFgpA

دومین گزارش جاوید رحمان: تداوم اعدام نوجوانان و نقض حقوق بشر در ایران
۰۸/اسفند/۱۳۹۷
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران، دومین گزارش خود در مورد وضعیت حقوق بشر ایران را به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه کرد.
این گزارش که ۳۰ ژانویه (۱۰ بهمن) تهیه شده روز چهارشنبه ۸ اسفند در چهلمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه شد.
جاوید رحمان در خلاصه این گزارش تأکید می‌کند که تداوم اعتراضات در جمهوری اسلامی ایران از جمله نشان‌دهنده نارضایتی‌های طولانی‌مدت مردم از وضعیت حقوق بشر در این کشوراست.
به نوشته این گزارش، چالش‌های فزاینده اقتصادی پس از بازگشت تحریم‌های آمریکا نیز وضعیت نارضایتی را وخیم‌تر کرده است.
رحمان جاوید تصریح کرده است: «دولت اقداماتی در راستای مقابله با چالش‌های اقتصادی ارائه کرده است، اما بازداشت حقوقدان‌ها، مدافعان حقوق بشر و فعالان کارگری نشان‌دهنده رویکرد خشن حکومت به این اعتراضات است.»
گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران در بخش دوم گزارش خود از تداوم اجرای حکم اعدام مجرمان زیر ۱۸ سال ابراز نگرانی کرده و این اعدام‌ها را نقض تعهدات قوانین بین المللی جمهوری اسلامی ایران دانسته است.
رحمان جاوید با اشاره به این که به لحاظ قانونی امکان اعدام دختران ۹ ساله و پسران ۱۵ ساله وجود دارد، نوشته است: «دست‌کم از سال ۲۰۱۳ تاکنون ۳۳ مجرم زیر ۱۸ سال اعدام شده‌اند.»
گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران سپس از مجلس و قوه قضاییه خواسته است اعدام نوجوانان زیر ۱۸ سال متوقف شود.
در این گزارش همچنین تصریح شده است که از ژانویه تا اکتبر سال ۲۰۱۸ دست‌کم ۲۰۷ نفر در ایران اعدام شده‌اند. این در حالی است که در دوره زمانی مشابه در سال ۲۰۱۷، دستکم ۴۳۷ نفر در ایران اعدام شده‌ بودند.
جاوید رحمان در گزارش خود از استفاده گسترده از مجازات اعدام در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ابراز نگرانی کرده است.
گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران در این گزارش به بازداشت اقلیت‌های مذهبی و قومی از جمله دراویش گنابادی، بهایی‌ها و نوکیشان مسیحی و بازداشت‌ها در استان‌های آذربایجان و کردستان و سیستان بلوچستان نیز اشاره کرده است.
در این گزارش به بازداشت شهروندان دو تابعیتی نیز اشاره شده است.

گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران سپس به اعتراضات گروهای اجتماعی در ایران از جمله اعتراضات کارگران و معلمان پرداخته است.
در این گزارش آمده است به دنبال اعتراضات کارگران هفت تپه، ۱۸ نفر از آنان بازداشت شدند و به رغم آزادی تعدادی از این کارگران، همچنان برخی از آنها زندانی هستند.
رحمان جاوید همچنین به بازداشت کارگران فولاد ملی اهواز اشاره کرده است.
https://t.me/CHZIR/12522
👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 @CHZIR
https://t.me/joinchat/C3oUokkImfphd242skFgpA

گزارشی از آخرین وضعیت زندانی سیاسی اکبر باقری

اکبر باقری زندانی سیاسی از بازداشت شدگان تجمعات مقابل مجلس است.
اکبر باقری در تاریخ دوم اسفند ۹۶ در تجمع اعتراض غارت شدگان در مقابل مجلس دستگیر شد. مأموران امنیتی حین بازداشت موبایل وی را ضبط و از آن بعنوان مدرک جرم استفاده کردند. وی پس از بازداشت به بند ۲۰۹ اوین منتقل و مدت ۴۸ روز در سلولهای انفرادی ۲۰۹ تحت شکنجه و بازجویی قرار گرفت.
وی در فروردین ۹۷ به بند ۴ زندان اوین منتقل گردید و هم اکنون نیز در همین بند زندانی است.
پس از حدود ۴ ماه در شعبه ۱۶ توسط قاضی صلواتی به ۹ سال زندان محکوم شد. قاضی صلواتی وی را به اتهام اجتماع و تبانی به ۷ سال و نیم و به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال و نیم زندان محکوم کرد. دادگاه تجدید نظر این حکم را عینأ تأیید نمود.
در دادگاه تجدید نظر برای آزادی موقت این زندانی سیاسی ۲۵۰ میلیون تومان وثیقه تعیین شد. اما پس از حدود سه هفته که خانواده این زندانی وثیقه را تهیه کردند، قاضی صلواتی از آزادی وی ممانعت بعمل آورد.
اکبر باقری یک دختر ۶ ساله و مادر پیر دارد که سرپرستی آنان به عهده وی بوده است. خانواده وی در کرمانشاه سکونت دارند و به دلیل دوری راه و بیماری قادر به ملاقات وی نیستند.
اکبر باقری پیش از این در اردیبهشت ۹۶ نیز مورد هجوم نیروهای امنیتی در منزلش قرار گرفته و مأموران امنیتی وسایل شخصی و مدارک وی را با خود برده بودند. وی پس از ۲۰ روز با تلاش خانواده‌اش آزاد شده بود. https://t.me/CHZIR/12524
👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 @CHZIR
https://t.me/joinchat/C3oUokkImfphd242skFgpA

بازداشت یکی از زنان کارمند سازمان ملل
زهرا صادقی، کارمند سابق سازمان ملل که اکنون در بند زندان زندان اوین محبوس است در خردادماه سال جاری به هنگام بازگشت از کشور عراق در فرودگاه دستگیر و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. وی در بهمن ماه سال جاری پس تحمل ۸ ماه بازداشت در سلول‌های انفرادی محاکمه و به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شده است. اوپیشتر کارمند سازمان ملل بوده و جهت انجام وظیفه و الزامات کاری به کشورهای سودان و سپس عراق سفر کرده بود
زهرا صادقی توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به اتهام جاسوسی محاکمه و به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد. در جلسه دادگاه هیچ کدام از همکاری‌های وی با سازمان ملل به عنوان مصادیق اتهام عنوان نشده و تنها به دلیل سفری که سال‌ها پیش به درخواست یکی از دوستانش به کشور ترکیه انجام داده بود، اتهام جاسوسی علیه وی مطرح و از نظر قاضی ثابت شد”.

زهرا صادقی متولد سال ۱۳۶۶ است. او در سال ۱۳۹۲ نیز توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت شده بود که پس از سه ماه با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت آزاد شده بود.
https://t.me/CHZIR/12527

شورای حقوق بشر ملل متحد گزارش عفو بین الملل در مورد حقوق بشر در ایران را منتشر کرد
شورای حقوق‌بشر ملل ‌متحد فراخوان عفو بین‌الملل برای رسیدگی به پرونده قتل‌عام زندانیان سیاسی ایران در سال ۶۷ را که نقطه اوجی در اعتلای جنبش دادخواهی شهیدان سربه‌دار قتل‌عام ۶۷ بود، در روز اول اسفند (۲۰) فوریه منتشر کرد
عفو بین‌الملل در این بیانیه خواستار رسیدگی به پرونده جنایات مقامهای کنونی رژیم آخوندی به‌دلیل شرکت در قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ شده است.
در این بیانیه آمده است: شورای حقوق‌بشر باید به بحران معافیت از مجازات که پی آمد جنایتهای ادامه‌دار رژیم ایران علیه بشریت است، بپردازد
عفو بین‌الملل از همه کشورها مصرانه می‌خواهد که مأموریت گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق‌بشر در جمهوری اسلامی ایران را تجدید کرده و از آن حمایت کنند، و از مقامات رژیم ایران مصرانه می‌خواهد که با این مأموریت همکاری کنند.
عفو بین‌الملل از همه کشورها می‌خواهد که از جمله از طریق شورای حقوق‌بشر توجه بیشتری به یک موضوع مبذول بدارند که در عین این‌که موضوع جاری است، به مدت بیش از حد طولانی نادیده گرفته شده است: ناپدید کردن قهری هزاران مخالف سیاسی طی ۳۰سال گذشته، از جمله بسیاری که در زمان دستگیری زیر سن ۱۸ سال بودند.
در بخش دیگری از بیانیه عفو بین‌الملل که توسط شورای حقوق‌بشر سازمان ملل در روز اول اسفند منتشر شده، زیر عنوان « جنایتهای رژیم ایران علیه بشریت» آمده است:
بین اواخر ژوئیه و اوایل سپتامبر ۱۹۸۸،... مقامات رژیم ایران هزاران مخالف را که به‌صورت ناعادلانه‌ای زندانی شده بودند به‌خاطر نظرات سیاسی و عقاید مذهبی‌شان بر طبق دست‌کم یک فتوای مخفی صادر شده توسط خمینی به‌صورت مخفیانه قهرا ناپدید و به‌صورت فراقضایی اعدام کرد. اکثر اجساد به‌صورت مخفیانه در شب در گورهای دسته‌جمعی بی‌نام و نشان تخلیه شدند.
عفو بین‌الملل می‌افزاید: تا این تاریخ، هیچ مقامی به‌خاطر ناپدید کردنهای قهری و اعدامهای فراقضایی دسته‌جمعی سال ۱۹۸۸ به دست عدالت سپرده نشده است. بسیاری از مقامات درگیر کماکان مواضع قدرت را در دست دارند از جمله به طرز عجیبی در نهادهای کلیدی قضایی، دادستانی و دولتی مسئول تضمین کردن این‌که قربانیان به عدالت دست پیدا کنند، هستند.
بیانیه عفو بین‌الملل می‌افزاید: بحران معافیت از مجازات فراتر از عدم حسابرسی امتداد پیدا می‌کند. برای سالیان، مقامات رژیم ایران در همه سطوح در پی این بودند که اعدامهای فراقضایی دسته‌جمعی را با انکار ابعاد آن و تمرکز روی حمله مسلحانه سازمان مجاهدین خلق ایران در ژوئیه ۱۹۸۸، مخفی، منحرف و «توجیه» کنند،.
عفو بین‌الملل در بخش دیگری از گزارش خود زیر عنوان «اقدام بین‌المللی مدت طولانی به تأخیر افتاده است» می‌نویسد: در اوت ۲۰۱۷، بعد از دهه‌ها سکوت توسط جامعه جهانی، گزارشگر ویژه وقت سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران (عاصمه جهانگیر) یک بخش از گزارش خود را به موضع «قتل‌عام ۱۹۸۸» اختصاص داد. این گزارش اقدامات تلافی‌جویانه‌ای که خانواده‌ها به‌خاطر پیگیری واقعیت در رابطه با سرنوشت عزیزانشان و عدالت خواهی با آن مواجه می‌شوند را برجسته کرد و به «تحقیقات مؤثر پیرامون واقعیتها و فاش کردن علنی واقعیت» فراخوان داد.
تا این تاریخ، چنین تحقیقاتی صورت نگرفته است و مقامات رژیم ایران به‌دلیل معافیت ادامه‌دار از مجازات جریتر شده‌اند. آنها به سرکوب حقوق آزادی عقیده، بیان، انجمن و تجمع مسالمت‌آمیز ادامه می‌دهند؛ صدها مخالف سیاسی مسالمت‌آمیز، خبرنگار، کارگر، مدافع حقوق‌بشر، شامل وکلا، فعالان حقوق زنان، فعالان حقوق اقلیتها و اعضای سندیکاها را به‌صورتی ناعادلانه زندانی می‌کنند؛ محاکمه‌ها را به‌صورت سیستماتیک ناعادلانه و عمدتاً مخفی انجام می‌دهند؛ به‌صورتی گسترده‌ شکنجه و بدرفتاریهای دیگر انجام می‌دهند؛ صدها فرد را هر سال اعدام می‌کنند شامل آنهایی که در زمان جرم کودک بودند؛ و هزاران فرد دیگر از جمله مجرمان نوجوان را زیر حکم اعدام نگه می‌دارند. این تداوم نقضهای شدید حقوق‌بشر مرتکب شده در ایران به‌صورت جدایی ناپذیری به معافیت از مجازاتی که مقامات این رژیم از آن برخوردار بودند، ربط دارد.
https://t.me/CHZIR/12529
👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 @CHZIR
https://t.me/joinchat/C3oUokkImfphd242skFgpA

🔸برخورد وحشیانه‌ی مأموران شهرداری با یک دستفروش...

◾️اینجا سرزمینی است که ظلم در آن آشکار است و یزیدیان از ستمکار بودن خود ابایی ندارند!

اما به پایان می‌رسد این روزگار... زودتر آز آنچه ظالمان تصور می کنن

انسیه عبدالحسینی به ۳ سال زندان محکوم شد
زندانی سیاسی “انسیه عبدالحسینی“ زندانی محبوس در بند زنان #زندان_اوین به ۳ سال حبس تعزیزی محکوم شد.
این زندانی در #اعتراضات_دی_ماه سال گذشته دستگیر شد ابتدا به بند ۲۰۹ زندان اوین واز آنجا به زندان قرچک منتقل شد که بعد از یک ماه با تودیع وثیقه آزاد شد.
خانم انسیه عبدالحسینی روز ۲۱ بهمن ۹۷، در حالی که در حال خروج از کشور بود توسط ماموران بازداشت شد و به زندان اوین منتقل شد.
این بازداشت در حالی بود که به صورت غیابی از سوی شعبه ۲۸ دادگاه تهران به «اتهام تبلیغ علیه نظام» به سه سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 @CHZIR
https://t.me/joinchat/C3oUokkImfphd242skFgpA

روز دوستان بخیر و شادی 🌹🌹

🔴 ممانعت از انتقال آتنا دائمی به بیمارستان برای انجام ام آر ای و مراقبت‌های پزشکی

✍️وضعیت #آتنادائمی فعال مدنی زندانی مدت‌هاست دچار سرگیجه‌ و سردردهای مدام و بی‌حسی در ناحیه چشم راستش است پزشک بهداری زندان قرچک در اردبیهشت ۹۷ برای او درخواست انجام ام آر ای را نوشته با این حال او هنوز از آن زمان تاکنون به بیمارستان برای این منظور و معاینه منتقل نشده است.

➖دادیار ناظر بر زندان درخواست خانواده او برای ملاقات را مدت‌هاست نپذیرفته و در نتیجه موفق به گرفتن اجازه برای انتقال فرزندشان به بیمارستان نشده‌اند.

➖آتنا دائمی فعال مدنی و کارمند سابق باشگاه ورزشی انقلاب، روز ۲۹ مهرماه ۱۳۹۳ توسط سازمان اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. دادگاه او روز ۱۴ اسفند ۱۳۹۳ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه برگزار شد. او به اتهام “اجتماع و تبانی و فعالیت تبلیغی بر ضد کشور” ، “توهین به رهبری و مقدسات” و “اختفای ادله جرم” مجموعا به ۱۴ سال حبس محکوم شد. قاضی برای هر کدام از اتهامات اشد مجازات را برای این فعال مدنی در نظرگرفت. براساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی که درباره تجمیع مجازات‌ها است او هفت سال زندان را باید طی کند.
۱۰ اسفند

https://bit.ly/2H4XZ2R
https://bit.ly/2H60PF2

شکنجه وحشیانه زندانی سیاسی مهدی فراحی شاندیر و شکستن دست و پای او
جنایتکاران را به همه بشناسانید
عوامل و کارگزاران جانی زندان در سالن ۱۲(سلولهای انفرادی) زندان مرکزی کرج به صورت بی رویه و بدون محدودیت زندانیان را مورد ضرب و شتم و آزار قرار می دهند.
بر اساس گزارش دریافتی، ‌زندانی سیاسی مهدی فراحی شاندیز ساعت ۹ شب ۲۱ بهمن ماه ۹۷، هنگامی که در سالن ۶ زندان اقدام به دادن شعار مرگ بر خامنه ای و مرگ بر دیکتاتور کرد، مسئولان زندان او را به زیر هشت برده و پس از توهین و هتاکی به سالن ۱۲(سلول انفرادی) منتقل کردند. در سالن ۱۲ یکی از زندانبانان به نام اسپیک و نگهبان دیگری او را با باتوم به شدت مورد ضرب و جرح قرار دادند. ضربات دیوانه وار بر سر و روی این زندانی سیاسی فرود می آمد و حدود ۶۰ ضربه باتوم به سر و صورت و بدن او زدند.

سپس وی را دستبند و پابند زده و به پشت به مدت چند ساعت از میله های در، آویزان کردند. پس از چند ساعت او را که زخمی و خونین بود، بدون هیچ مداوایی به سلول انفرادی منتقل نمودند. یکی از نگهبانان ضمن فحاشی و اهانت وی را تهدید به تجاوز کرد.
بر اثر شدت ضربات و آویزان ماندن به مدت طولانی زانوی چپ این زندانی، دچار شکستگی مویی شده و ساعد دست راستش شکست. وی سپس به مدت ۱۸ روز در سلول انفرادی بدون هیچگونه رسیدگی پزشکی با درد رها شد.
به گفته یک منبع مطلع، سالن ۱۲ زندان مرکزی کرج دارای تعدادی سلولهای انفرادی است و معمولا زندانیان برای تنبیه به آن منتقل می شوند. شکنجه و ضرب و شتم در این قسمت به صورت یک رویه معمول درآمده و عادی است. نگهبانان اختیار کامل برای شکنجه زندانیان دارند. روزانه سه بار درب سلولها باز می شود و زندانی که نیاز به استفاده از سرویس بهداشتی داشته باشد، در صورت در زدن با ضرب و شتم روبروست.
به طور خاص یکی از نگهبانان که اسپیک نامیده می شود، فرد بسیار خشنی است که در سالن ۱۲ اختیار کامل دارد و روزانه در شیفت خود به ضرب و جرح زندانیان مشغول است. روز ۳۰ بهمن وی یک پیرمرد ۷۰ ساله را به شدت مورد ضرب و جرح قرار داد. چون در زده و خواسته بود او را به توالت ببرند. این نگهبان چند روز بعد یک جوان زندانی را به همین دلیل با باتوم کتک زد. https://t.me/CHZIR/12537

👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 @CHZIR
https://t.me/joinchat/C3oUokkImfphd242skFgpA